Piryt. Nadsiarczek żelaza
Nazwa pochodzi od gr. pyr = ogień oraz pyrites = iskrzący,
gdyż minerał ten iskrzy się pod wpływem uderzeń krzesiwa
(krzemienia, twardego metalu).
Twardość (w skali Mohsa): 6,5
Występowanie: Hiszpania, Japonia, Serbia, Usa
Kamień ten wspomaga energię, która pozwala „brać sprawy w swoje ręce”.
Sprzyja równowadze między pierwiastkami męskimi i żeńskimi
(zwłaszcza w połaczeniu z hematytem
jako „zespół srebrzystych minerałów”),
wzmacnia siły witalne, niweluje poczucie niskiej wartości
i niemożności osiągania celów.
Pomaga rozbudzić idee
i przepełnia mocą potrzebną do ich realizacji.
Umożliwia rozpoznawanie problemów.
Ułatwia podejmowanie decyzji.
Piryt powinien byc przechowywany w suchych miescach,
pod wpływem wilgoci zachodzi brzydkie zjawisko „kwitnienia”.
Piryt znany był od najdawniejszych czasów. Człowiek pierwotny używał go do krzesania ognia.
Grecy nosili go w postaci amuletu, ponieważ uważali go za lekarstwo zapobiegające „psuciu się krwi”.
Wypolerowane powierzchnie kryształów pirytu, nazywanego „kamieniem inkaskim”,
służyły Inkom jako zwierciadła, stosowane też do sygnalizacji świetlnej.